Walcz

    Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los.

   Bowiem każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej chwili, że ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, że dzień dzisiejszy podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwilę. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydaja się nam takie same. Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. Magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawi po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych.

   Biada temu, kto nie podjął ryzyka. Co prawda nie zazna nigdy smaku rozczarowań i utraconych złudzeń, nie będzie cierpiał jak ci, którzy pragną spełnić swoje marzenia, ale kiedy spojrzy za siebie – bowiem zawsze dogania nas przeszłość – usłyszy głos własnego sumienia: „A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życie.”

   Biada temu, kto usłyszy te słowa. Bo uwierzył w cuda, dopiero gdy magiczne chwile życia odeszły na zawsze.

Paulo Coelho

Nad brzegiem rzeki Piedry usiadłam i płakałam...

   Szczerze mówiąc, nie wiem cóż mogę dodać..

 Po prostu życzę Ci mnóstwo zwykłego, codziennego , "prostego" szczęścia. Bo jeśli nauczysz cieszyć się rzeczami prostymi , docenisz co tak naprawdę masz wokół siebie. Walcz o swoje marzenia i podejmij to ryzyko posiadania szczęścia. Nic nie da Ci większej satysfakcji niż fakt , że wycisnąłeś z życia wszystko co tylko mogłeś.

Najpiękniejsza

Jeśli kobieta jest szczęśliwa , jest także piękna.

Sophia Loren

    To prawda. Nie tylko z biologicznego punktu widzenia ( hormony szczęścia , koenzym Q10 etc..). Przede wszystkim wewnętrznie , sama ze sobą czuje się piękniejsza. Wie , że może wszystko. Jest pewna tego co chce osiągnąć i dąży do tego. A przecież takich nas właśnie pragniecie Panowie, czyż nie ? : )

  Przede wszystkim jednak , kochana zrób to dla siebie. Codziennie rób coś co będzie powodowało , że będziesz szczęśliwsza , a poczujesz , że jesteś też piękniejsza.

   I co najważniejsze - pamiętaj , że w takich momentach uśmiechasz się najpiękniej.. : )

Na słodkie sny : April !

Dobranoc ; *

Cały świat, i muffinki.

Być może dla świata jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.

Gabriel García Márquez

     Życzę Ci żebyś zawsze miał(a) kogoś takiego dla kogo będziesz całym światem.. : )

 A dziś przepis na ..

Muffinki :

2,5 szklanki mąki

3/4 szklanki cukru

łyżeczka proszku do pieczenia

łyżeczka sody

łyżeczka cynamonu

cukier waniliowy

1 szklanka mleka

1/3 szklanki oliwy

2 jajka

groszki czekoladowe

owoce

1. Przesianą mąkę wymieszaj z cukrem , proszkiem do pieczenia i resztą suchych składników. Mleko , jajka i oliwę roztrzep w osobnej misce. Połącz wszystko razem.

2. A teraz zacznie się zabawa : ) Wszystko zależy od Twojej wyobraźni ! Podziel gotowe ciasto na kilka części i do każdej dodaj to na co masz ochotę , np. starte jabłko , rozgniecionego banana , dżem , rodzynki , lub groszki czekoladowe. Masz mnóstwo możliwości !

3. Gotowe masy rozłóż do foremek i piecz około 25 minut w 180 stopniach.

Smacznego!

Pamiętasz ?

Czy jeszcze pamiętasz , że zostałeś stworzony do radości ?

Phil Bosmans

   ; *

Nie bój się

Bo ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa , będzie umierał ze strachu do końca swoich dni.

Andrzej Sapkowski

    Dokładnie. Strach warunkuje 90% naszych zachowań. Czy to nie "straszne" ? Pomyśl co by było gdybyś się nie bał ? Jak wiele mógłbyś zrobić , osiągnąć !

  Złamać w sobie tchórzostwo to trudna sztuka. Trzeba mieć w sobie ogromną siłę żeby się przemóc i odważyć się COŚ zrobić. Bo przecież odwaga to nie jest brak strachu - to tylko sztuka opanowania go.

    Na pewno masz choć jedną rzecz , której się panicznie boisz. Coś czego nie potrafisz opanować. Coś co wzbudza w Tobie skrajne emocje i doprowadza do stanu kiedy nie wiesz co ze sobą zrobić. Spróbuj złamać w sobie to uczucie , przechytrzyć samego siebie. Bo to Ty jesteś swoim największym hamulcem. To Ty się boisz. Ty ulegasz innym i kierujesz się nie tylko swoim , ale też ich strachem. Nie patrz na innych. Nie kieruj się tym , że oni się boją. To Twój świat i wystarczy , że Ty jesteś pełen strachu , którego musisz się pozbyć żeby osiągnąć własne szczęście.

    Strach nas hamuje. Więc przestań się bać i weź swoje życie w swoje odważne dłonie i zapanuj nad nim. Ja będę trzymać za Ciebie kciuki.

Obudź się

Co z tego, że mamy XXI wiek i coraz lepsze techniczne cywilizacje, kiedy nie potrafimy dotrzeć do drugiego człowieka, a rozwój emocjonalny i duchowy większości ludzi pozostaje w epoce kamienia łupanego.

Woody Allen

     No tak .. a co jeśli jest wręcz odwrotnie? Jeśli masz nad wyraz wykształconą empatię , chęć zrozumienia innych , współodczucie w każdym stanie emocjonalnym drugiej osoby? Często zapominasz o tym , że przecież masz SWOJE życie. Własny los , o który musisz zadbać. Nakręcasz się destruktywną siłą otoczenia i jego problemami. Gubisz się w tym wszystkim , zatracasz w życiu innych , nie dostrzegasz samego siebie..

..to wszystko jest strasznie trudne..

     Jedynym lekarstwem jest chyba odrobina zdrowego egoizmu. Pochylenia się nad swoją osobą. Bo nikt nie zadba o nas lepiej niż my sami.

Uspokój zmysły , wystaw twarz w słońce , spójrz , że świat znów budzi się do życia i zrób to samo..

Daj szansę.. bezom!

Daj każdemu dniu szansę stania się najpiękniejszym w całym Twoim życiu.

Mark Twain

      Bo właściwie dlaczego by nie? To się chyba nazywa "pozytywne nastawienie do życia".. Ja z przyjemnością muszę stwierdzić, że to o wiele ułatwia sprawę, choć nie jest takie proste. Jednak chyba najważniejsze jest aby zachować umiar, bo wszystko w nadmiarze nam szkodzi..

      A na osłodę życia..

  ..oraz z okazji pierwszego dnia wiosny , urodzin przyjaciółki ( sto lat! ;* ) i nowego początku dziś przepis na malutkie, słodkie cudeńka :

Bezy:

4 białka

200 gram cukru pudru lub zwykłego cukru ( zwykły rozpuszcza się jednak dużo dłużej )

szczypta soli

1. Schłodzone w lodówce białka ubij ze szczyptą soli na sztywną pianę. Cały czas ubijając dodawaj stopniowo cukier.
2.Gdy białka będą dobrze ubite i cukier się rozpuści, przełóż masę do rękawa cukierniczego, szprycy lub po prostu do woreczka z odciętym rogiem : ) Wyciskaj bezy dowolnych kształtów na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Pamiętaj jednak aby zostawiać odstępy między nimi. Możesz również nakładać kleksy łyżką.
3.Piecz w nagrzanym piekarniku w temperaturze 110 stopni przez około 60 - 100 min. Oczywiście tak naprawdę wszystko zależy od naszej zażyłości z piekarnikiem : ) Niestety nie każdy piekarnik piecze tak samo więc podczas suszenia bez musisz co jakiś czas sprawdzać co się z nimi dzieje i odpowiednio zmniejszać lub zwiększać temperaturę.

Powodzenia ! : )

Z miłości...

Z miłości do kochania.
Z miłości do gotowania.
Z miłości do piękna.
Z miłości do świata i ludzi powstaje to miejsce, w którym znajdziesz wszystko i nic.

Mam nadzieję, że będzie nam razem miło.

A na dobry początek : Fyah!